مؤلفه‌های کنش انعکاسی در والدین کودکان با تشخیص اختلال اضطراب جدایی: پژوهش کیفی

زمینه و هدف: کنش انعکاسی والدینی، یک مؤلفه ضروری برای حساسیت والدینی و پاسخ رفتاری مناسب به نشانه­ ها و پیام­ های کودک است. این قابلیت نشان می­ دهد که والد تا چه اندازه می­تواند نسبت به حالات درونی کودک، واکنش مناسب و کافی نشان دهد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی مؤلفه­ های کنش انعکاسی والدینی در والدین کودکان با تشخیص اختلال اضطراب جدایی است.  روش: این مطالعه، پژوهشی کیفی با طرح پدیدارشناسی تفسیری است. نمونه پژوهش حاضر را تعداد 22 مشارکت­ کننده ( 9 مرد و 13 زن) از والدین دارای فرزند مبتلا به اختلال اضطراب جدایی شهر مشهد در سال 1397 تشکیل می­ دهد. مشارکت­ کنندگان با استفاده از روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ­ها با استفاده از روش مصاحبه نیمه ­ساختاریافته جمع­ آوری و سپس با استفاده از روش دیکلمن کدگذاری و تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج تحلیل مصاحبه ­ها منجر به استخراج 759 کد اولیه، 24 مفهوم، و 7 مقوله مشتمل بر ناتوانی در به رسمیت شناختن فرزند، مراقبت و حفاظت بیش از حد از فرزند، درهم ­تنیدگی با فرزند، ناتوانی در درک نیازهای فرزند، عدم پاسخ­گویی به موقع به فرزند، اجبار کودک برای تغییر رفتار، و انتقال نیازهای دلبستگی خود در ارتباط با فرزند است. نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش حاضر ضمن تأکید بر عوامل والدینی موثر بر اضطراب جدایی، تأثیر کنش انعکاسی والدینی در ارتباط با فرزندان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی را تأیید می­ کند که باید در مداخلات مربوط به این کودکان مورد توجه قرار گیرد. به ویژه باید به والدین این کودکان در زمینه کنش انعکاسی آموزش داده و توانمندی آن­ها را در این مورد ارتقا بخشید.